Kinderporno als hersenspoeling?

Kinderporno als hersenspoeling?

Op de vraag of kinderporno een politieke hersenspoeling is, geeft Erik van Ree na zijn onderzoeken en in zijn artikel al aan dat uit alles blijkt Ik heb de indruk dat het kind fungeert als een scherm waarop we de angsten van onze tijd uitvergroot projecteren. Dit komt de redelijkheid in de wetgeving ten aanzien van zowel kinderporno als pedofilie niet ten goede.

Een situatie die ook in de Corona tijd werd toegepast, de overheid legt een psychologische druk op de samenleving, pas op voor het gevaarlijke Corona virus of de verschrikkelijke kinderporno dat niets meer is als naturisten kinderen die spelen op het strand. De overheid bedriegt de samenleving met de verhalen dat achter elke afbeelding van kinderporno misbruik plaats vind.

Nu moet de Nederlandse Overheid en consorten maar eens uitleggen welk misbruik, als foto’s van kinderen spelende op het naaktstand, kinderen in de sauna of onder de douche er met deze kinderen plaatsvind, en welke problemen ze van dit zogenaamde volgens de Overheid en haar Instanties deze misbruikte kinderen ondervinden?

In een eerdere post van mij stond al een artikel uit de krant Trouw (https://nederlandg1vrijland.blogspot.com/2023/08/kinderporno-informatie-of-hersenspoeling.html), ook hier hebben leden van de Kamer hun twijfels en zorgen over de plannen van toenmalig minister Hirsch Ballin, net als de klokkenluider Erik van Ree ook al aan deze minister na zijn onderzoeken aangaf. Ook dit onderzoek staat op deze website. (https://nederlandg1vrijland.blogspot.com/2022/09/kinderporno-pedofilie-en-de-tijdgeest.html)

Wie deze artikelen leest begrijpt en snapt dat de wetgeving om kindermisbruik tegen te gaan niet deugd, en er volop onschuldige mensen bestraft worden voor het zogenaamde bezit van kinderporno terwijl het onschuldige vakantie foto’s zijn van een naturistencamping. Zie deze link als voorbeeld (https://nederlandg1vrijland.blogspot.com/2022/10/nudisten-doen-gevonden-kinderporno-af.html) of deze link (https://nederlandg1vrijland.blogspot.com/2022/10/kinderporno-de-zondebok-en-schandpaal.html)

Het krantenartikel schijft Hisch Ballin ging uit van een “redelijke wetstoepassing door de rechter”, “onschuldige handelingen” zouden niet onder het artikel vallen, laat staan het “enkel bloot” vastleggen van kinderen alleen of samen.

De minister in oktober '84: “Wanneer men bloot zijn een seksuele gedraging noemt, begeven wij ons ver af van het normale Nederlandse spraakgebruik.”Het openbaar ministerie trok zich echter niets van de minister en de meerderheid van de Kamer aan. En zo verschoof de inhoud van het begrip 'kinderporno' in de vervolgingspraktijk van “seksuele gedraging” via “het kennelijke doel de zinnen te prikkelen” naar, anno 1994, het enkel bloot afgebeeld staan van een puber of kind.

Tekst Erik van Ree;

Uitgangspunt van de wetgeving blijft het voorkomen van schade aan kinderen. Officieel is er geen zedelijkheidsnorm in het geding. Toch is dat in feite wel het geval. Zoals gezegd geldt elke afbeelding van een seksuele gedraging van een niet-volwassene als strafwaardig. Dit uitgangspunt is mijns inziens fout. Volgens de thans geldende “aanwijzing kinderpornografie” is het niet de bedoeling om een “normale afbeelding van een geheel/gedeeltelijk ontbloot kind in de gezinssfeer” te vervolgen. Maar alle afbeeldingen van jeugdigen in een “onnatuurlijke pose” of in een “duidelijk seksueel getinte houding”, of waar de aandacht van de kijker op de geslachtsdelen wordt gericht, zijn strafbaar. Een jongen met een erectie fotograferen, of een foto van kinderen die een seksueel spelletje spelen, valt onder de strafwet, ook als een en ander spontaan plaatsvond. Ook kunstuitingen, bijvoorbeeld artistieke naaktstudies, met een “kinderpornografische uitstraling” moeten worden onderzocht op eventuele wetsovertreding.

Het vraagstuk van de kinderporno staat deels los van dat van pedoseksualiteit. Artikel 240b definieert kinderporno als een afbeelding van een “seksuele gedraging” van iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt. Er hoeft dus geen volwassene in beeld te zijn. Kinderporno varieert van afbeeldingen van uitdagend kijkende naakte jongens tot seksuele mishandelingen van kinderen door volwassenen, met alles daartussenin. Er wordt wel gefilmd op naturistencampings. De branche drijft op misbruik van kwetsbare groepen. Vaak worden heel jonge kinderen onder dwang geëngageerd. Het gaat dan mogelijk om bekenden of familieleden van de makers. Sekstoeristen filmen kinderprostituees in Zuidoost-Azië. Daarnaast is er Oost-Europees materiaal, bijvoorbeeld uit Tsjechië en Rusland, waar weggelopen of zojuist uit de gevangenis ontslagen zwerfjongeren tegen een vergoeding verleid worden om te poseren.

Welbeschouwd heeft dit alles met pedoseksualiteit weinig te maken. De wetgever beoogt iets omvattenders, namelijk elke afbeelding van seksueel gedrag van kinderen uit te bannen. Het hele thema kind en seks dient letterlijk onzichtbaar en ongezien te worden. Het wetsartikel staat op gespannen voet met het gegeven dat ook niet-volwassenen een seksueel leven hebben. Waarom zou de samenleving het in beeld brengen daarvan met een algeheel verbod moeten treffen? Het ware beter de vervaardiging van seksueel beeldmateriaal van kinderen alleen dan strafbaar te laten zijn wanneer hen daarbij schade is berokkend door omkoping, misleiding of dwang. Zo zouden kinderen beschermd worden zonder dat hun seksualiteit onzichtbaar wordt gemaakt en daarmee getaboeïseerd.

Tekst uit de Trouw;

Een ander groot bezwaar dat kan worden ingebracht tegen het voorliggende wetsvoorstel is de onjuiste opvatting van Justitie dat alle afbeeldingen van 'seksuele gedragingen' van jeugdigen het produkt zijn van seksueel misbruik. Seksuele gedragingen van jeugdigen zijn vaak volkomen legitiem en daardoor is ook een afbeelding daarvan niet bij voorbaat illegitiem. Strafbaarstelling van bezit van 'kinderporno' zonder meer kan leiden tot grove en ongerechtvaardigde inbreuken op de privacy van jeugdigen en volwassenen. En tenslotte, heeft de Raad van State er terecht op gewezen dat waar het verband tussen misbruik en bezitter niet gelegd kan worden, strafbaarstelling van enkel bezit op gespannen voet staat met artikel 8 van het Europese Verdrag ter bescherming van de rechten van de mens. In combinatie met het verbod op het enkele bezit kan het voorstel zelfs zeer ernstige gevolgen hebben voor nietsvermoedende burgers (naturisten, vrije opvoeders, fotografen enz.): voorlopige hechtenis, huiszoeking, telefoontaps, pseudokoopacties, langdurige gevangenisstraffen . . .Alternatief Met het oog op bovengenoemde bezwaren heeft de NVSH een alternatief wetsvoorstel aangeboden aan de Tweede Kamer.

Tekst Erik van Ree;

Bij de tentoonstelling en verspreiding van materiaal dient zich een volgend probleem aan, namelijk dat van de privacy van kinderen. Ook indien het gaat om integere beelden van seksueel gedrag van kinderen staat het recht op verspreiding daarvan voor mij niet vast. Het is redelijk om ervan uit te gaan dat de overgrote meerderheid der niet-volwassenen het niet prettig zal vinden als dergelijke afbeeldingen van hen op internet circuleren. Het lijkt mij daarom gewenst dat de wetgever de privacy van kinderen beschermt door de verspreiding van zulk materiaal aan banden te leggen.

Hier staan de seksuele emancipatie van jongeren en hun recht op privacy dus enigszins tegen-over elkaar. Een mogelijke oplossing is het verspreiden van beeldmateriaal vanuit een ander dan informatief, wetenschappelijk, cultureel of artistiek oogmerk strafbaar te houden. In de praktijk zou dit er op neerkomen dat we, als het gaat om sekssites, de privacy van jongeren laten prevaleren, terwijl elders het emancipatorische motief de doorslag geeft. Hierbij zij opgemerkt dat de criminele kinderpornobranche in het seksuele circuit is geconcentreerd. Zoals bij elk model zouden ook hier de randen worden opgezocht. Beheerders van kinderpornosites zouden zich zonder twijfel beroepen op hun informatieve oogmerk, maar het is niet aannemelijk dat de rechter hen daarin zou volgen. Omgekeerd zou het op grond van de privacywetgeving ouders en kinderen nog steeds vrij staan om wettelijk bezwaar te maken tegen vertoning van concreet beeldmateriaal ook buiten sekssites, bijvoorbeeld in een galerie of in een met afbeeldingen verluchtigde wetenschappelijke studie over kinderporno.

Ook plaatste ik eerder op deze website een stuk over dat naakt foto’s sturen hoort bij de ontwikkeling van kinderen (https://nederlandg1vrijland.blogspot.com/2023/08/naaktfotos-sturen-onder-jongeren-hoort.html), net als volgens de wetgeving beweert word dat kinderen en pubers niet seksueel actief zouden zijn, en foto’s of filmpjes strafbaar zouden zijn. (https://seksuelevorming.nl/onderwerpen/seksuele-ontwikkeling/12-15-jaar/)

Seksuele ontwikkeling 10 tot 12 jaar

Tussen 10 en 12 jaar kan je kind in de puberteit komen. Meisjes eerder dan jongens. Hun lichaam verandert en ze kunnen zich daardoor onzeker gaan voelen. Voor je kind is het fijn als hij of zij weet wat hem of haar te wachten staat. En dat jij er bent voor je kind. Hoe pak je dit aan?

Lichamelijke veranderingen in de puberteit

Bij de meeste meisjes begint de puberteit rond de 10,5 jaar (tussen 9 en 12 jaar). Jongens zijn gemiddeld 11 jaar (tussen 9 en 13 jaar) als ze gaan puberen. Je kind gaat groeien. Eerst de handen en voeten en dan in de lengte. Meisjes krijgen borsten, bredere heupen en de schaamlippen worden groter. Bij jongens groeien de penis en de ballen. Ook krijgen pubers haar onder hun oksels en rond de geslachtsdelen. Bij jongens beginnen ook baard en snorharen te groeien. En ze krijgen ‘de baard in de keel’. Meisjes krijgen de eerste menstruatie, jongens de eerste zaadlozing. Er zijn dus allerlei lichamelijke veranderingen.

Onzeker over je lichaam

Meiden en jongens van deze leeftijd moeten vaak wennen aan hun nieuwe lichaam en aan de veranderingen. Ze vragen zich af of ze wel normaal zijn. Ze gaan zich steeds meer vergelijken met leeftijdsgenoten.

Lichamelijke veranderingen in de puberteit kunnen kinderen onzeker maken over hun lichaam. Ze kunnen bijvoorbeeld last hebben van puistjes.

Ze zijn zich meer bewust van de verschillen tussen zichzelf en anderen. Zeg dat je kind trots mag zijn op zichzelf. Leg uit dat hun lichaam nog zal doorgroeien, in ieder geval tot 18 jaar. Vertel ook dat iedereen anders is, uniek en mooi.

Sommige tieners vergelijken zich met mensen in de media. Leg uit dat mensen in de media er vaak mooier uitzien, doordat ze veel make-up dragen of gefotoshopt zijn.

Soms verliefd en verkering

Je kind kan zich voor het eerst bewust worden van verliefde gevoelens of seksuele aantrekkingskracht voor iemand. In deze fase krijgen sommige kinderen hun eerste vriendje of vriendinnetje.

Fantasieën en gevoelens

Op deze leeftijd krijgen kinderen soms meer interesse in de volwassen seksualiteit. Ze fantaseren meer over liefde en seks en gaan op zoek naar informatie op televisie, online en in tijdschriften. Jongens fantaseren vaak iets eerder dan meiden over seks. Jongens doen dit ongeveer vanaf 11-12 jaar, meiden ongeveer een jaar later. Ook blijkt dat jongens vaker dan meiden fantaseren over seks. Vooral jongens zijn op deze leeftijd geïnteresseerd in seksuele beelden.

Gevoelens van seksuele opwinding zijn op deze leeftijd normaal en horen bij de seksuele ontwikkeling. Jongens kunnen op deze leeftijd opgewonden zijn en ook een erectie krijgen zonder dat ze dat willen. Ze voelen zich dan vaak ongemakkelijk. Vertel dat dit erbij hoort en dat hun vrienden dit ook hebben. Leg uit dat je het beste even kunt gaan zitten of weg kunt lopen, zodat anderen het niet zien. En vertel dat het niet altijd betekent dat je seksueel opgewonden bent. Het is gewoon een reactie van het lichaam.

Op deze leeftijd beginnen kinderen ook te fantaseren over wie ze leuk vinden. Dat kan iemand van hetzelfde of het andere geslacht zijn. We noemen dat ook wel seksuele voorkeur.

Masturbatie

Zowel jongens als meiden kunnen masturberen op deze leeftijd. Masturbatie wordt ook wel zelfbevrediging of soloseks genoemd. In deze levensfase kan je kind door zijn of haar geslachtsdelen aan te raken ook klaarkomen. Masturbatie is niet schadelijk en past bij de seksuele ontwikkeling.

Op deze manier leren kinderen hun eigen lichaam kennen en leren ze wat ze wel of niet fijn vinden. Het kan ook een vorm ontspanning zijn. Het is belangrijk dat je kind weet dat dit normaal is en dat hij of zij zich hier niet voor hoeft te schamen.

Menstruatie en eerste zaadlozing

Sommige meiden kijken uit naar hun eerste menstruatie, het laat zien dat ze vrouw worden. Andere meiden zien er juist tegenop. Geef je dochter informatie over hoe het is om ongesteld te zijn, dan is ze voorbereid. Haal ook maandverband in huis.

Tussen 12-15 jaar krijgen jongens hun eerste zaadlozing. Het is goed om hen hierop voor te bereiden. Dan schrikken ze niet als hun onderbroek of bed plotseling nat is of er opeens sperma uit hun piemel komt tijdens een orgasme. Vertel je zoon wat hij kan doen als het bed nat is, dan is hij voorbereid. Bron : https://groeigids.nl/basisschoolkind/seksuele-ontwikkeling-10-tot-12-jaar/7109 en link https://groeigids.nl/puber/seksuele-ontwikkeling-4/6833

Tekst uit de Trouw;

De onjuiste opvatting van Justitie dat alle afbeeldingen van 'seksuele gedragingen' van jeugdigen het product zijn van seksueel misbruik. Seksuele gedragingen van jeugdigen zijn vaak volkomen legitiem en daardoor is ook een afbeelding daarvan niet bij voorbaat illegitiem. Strafbaarstelling van bezit van 'kinderporno' zonder meer kan leiden tot grove en ongerechtvaardigde inbreuken op de privacy van jeugdigen en volwassenen.

In combinatie met het verbod op het enkele bezit kan het voorstel zelfs zeer ernstige gevolgen hebben voor nietsvermoedende burgers (naturisten, vrije opvoeders, fotografen enz.): voorlopige hechtenis, huiszoeking, telefoontaps, pseudokoopacties, langdurige gevangenisstraffen. Daarnaast zijn er uitzonderingen gemaakt voor 12- tot 16jarigen waarop het klachtrecht van toepassing is; afgebeelde personen die, eenmaal volwassen, toestemming geven voor verspreiding van de afbeelding (bijvoorbeeld de modellen van Donald Mader) en verspreiding met een aantoonbare kunstzinnige, wetenschappelijke, therapeutische of educatieve achtergrond. Dit alternatieve voorstel geeft het OM alle mogelijke legale middelen om echt ongewenste situaties een halt toe te roepen.

Tekst Erik van Ree;

In een vrije samenleving mogen burgers bekijken en lezen wat zij willen. De vraag is op grond waarvan wettelijke beperkingen zouden mogen worden opgelegd. Dat een tekst of afbeelding mensonwaardig of weerzinwekkend is, is geen voldoende reden. Een democratische staat kent geen gedachtenmisdrijven, en stelt zich evenmin ten doel verkeerde fantasieën van haar burgers te bestrijden. Ook het aanstootbeginsel levert geen grond op om burgers te verbieden in hun eigen huiskamer kennis te nemen van mensonwaardige geschriften of beelden.

Er moeten dus andere argumenten zijn om tot strafbaarstelling over te gaan. De twee meest aangevoerde lijken niet steekhoudend. Het eerste is de veronderstelling dat kijken naar kinderporno tot daadwerkelijk kindermisbruik zou kunnen leiden. Dit is een van de argumenten waarmee de strafbaarstelling in 2002 van virtuele kinderporno verdedigd wordt. Men opereert dan vanuit de hypothese dat mediaseks en -geweld een slechte invloed op kijkers hebben. Maar dit overtuigt niet. Er is veel onderzoek naar gedaan, en er worden inderdaad bescheiden media-effecten waargenomen, maar er is nooit een causaal verband aangetoond tussen kijkgedrag en daadwerkelijke criminaliteit.

Het tweede argument is dat het bezit en bekijken van kinderporno bijdraagt tot de productie daarvan. Hier moet een onderscheid worden gemaakt tussen de commerciële en de niet-commerciële sector. Wie voor het materiaal betaalt financiert de productie en helpt deze in stand houden. Het lijkt daarom redelijk om de handeling van de aankoop van kinderporno, althans van materiaal waarvan de verspreiding strafbaar moet blijven, ook strafbaar te stellen. Voor waar het gaat om betalingsgegevens is de aangekondigde nieuwe wet vanuit het schadebeginsel te rechtvaardigen. Het probleem dat niet-betalend bezoek aan een commerciële website advertentie-inkomsten zou genereren speelt bij een illegale bedrijfstak vermoedelijk weinig, maar zou een randgeval zijn. De zaak ligt echter principieel anders als het gaat om onbetaald materiaal op een niet-commerciële site.

Op zichzelf is het bezit of bekijken van beeldmateriaal een passief gegeven. Door aankoop wordt de productie gevoed, maar het navolgende bezit berokkent geen extra schade. Maar is dit in het elektronische tijdperk niet te simpel gesteld? Gratis downloaden levert weliswaar geen materiële bijdrage aan de productie, maar de beheerder van een website registreert wel hoe vaak zijn materiaal gedownload wordt. Zou de beheerder het downloaden dan niet kunnen beschouwen als een morele stimulans? In de ogen van velen levert dit het sterkste argument op om bezit en bekijken te bestraffen. De redenatie lijkt mij echter te kort door de bocht.

Toename van het aantal “consumenten” zal in de niet-commerciële kinderpornobranche nauwelijks tot toename van de productie leiden. Kinderpornoproducenten die het niet om het geld te doen is zijn “liefhebbers”. Ze vervaardigen hun materiaal primair voor hun eigen behoeften. Zelfs al waren zij de enige kijkers, dan zou de prikkel om nieuwe foto’s en filmpjes voor de eigen huiskamer te vervaardigen er nauwelijks minder op worden. Men zou kunnen tegenwerpen dat producenten hun productie opvoeren in de hoop dat ook anderen daarvoor in ruil beeldmateriaal op het net zetten. Dat is juist, maar daar staat tegenover dat de beschikbaarheid van beeldmateriaal op internet weer andere pedoseksuelen er juist van zal weerhouden zelf te produceren. Er is eigenlijk geen reden te bedenken waarom niet-commerciële producenten hun activiteiten zouden reduceren als hun kijkerspubliek verschrompelt. Zelfs een goed geëffectueerd verbod op bezit of kijken zou nauwelijks van invloed blijken te zijn op het aantal gemaakte filmpjes en foto’s.

Een bezit- en kijkverbod is zinloos in de bestrijding van de productie van materiaal, en kan alleen een bijdrage leveren aan de ongewenste verspreiding daarvan. In het licht van de principiële ongewenstheid van een verbod op bezit van literatuur en beeldmateriaal lijkt mij dat dan echter een te zwaar middel. Het verbod leidt tot allerlei ongewenste ontwikkelingen. Om te handhaven moet de overheid achter de voordeur komen, hetzij door huiszoeking hetzij door via het internet binnen te dringen. Het bevordert klikgedrag van burgers. Ik zie hiervoor geen voldoende rechtvaardiging.

Gezien het huidige opgewonden maatschappelijke klimaat, heb ik niet de illusie dat de Nederlandse politiek snel van koers zal veranderen. De ontketende tijdgeest, waarin conservatief fatsoen en repressieve bescherming elkaar duchtig aanblazen, zal niet makkelijk tot bedaren komen. Maar is het te veel om te vragen dat er iets meer afstand en nuchterheid in het debat terugkeert? 

Tot slot de teksten van Trouw en Erik van Ree, en daarmee kan iedereen de conclusies trekken dat de wetgeving niet deugd en puur is bedoeld om angst te zaaien onder de mensen!